Adventskalender – aftellen tot Kerst

Adventskalenders horen bij de adventstijd.
Wat voor kinderen een must is tijdens de adventstijd wordt ook steeds populairder bij volwassenen: de adventskalender. Het laat ogen glanzen en 'verzacht' de tijd tot Kerstmis. Tegenwoordig zijn er talloze verschillende soorten adventskalenders voor jong en oud. Maar hoe is deze traditie tot stand gekomen en wat zit er precies achter?

Nog voordat december begint, hangen en staan ​​adventskalenders of andersoortige advent-attributen in talloze huishoudens. Reikhalzend wordt uitgekeken naar 1 december; de dag waarop de eerste deurtje geopend mag worden. Ze zijn verkrijgbaar in verschillende soorten. Of ze nu traditioneel gevuld zijn met chocolade, voorzien van gezegden en wijsheid of er kleine dingen in verborgen, slechts weinigen kennen het volgende verhaal achter de adventskalender.

 Johann Hinrich Wichern

Bijna 200 jaar adventskalenders
De adventskalender kijkt terug op een lange geschiedenis die in 1838 in Hamburg begon. Het was de theoloog en sociaal pedagoog Johann Hinrich Wichern die met de uitvinding van de adventskrans de basis legde voor de adventskalender. Door vier kaarsen aan te steken op de laatste vier zondagen voor Kerstmis, wordt de resterende adventstijd symbolisch weergegeven.
Omdat de wekelijkse telling te moeilijk was, vooral voor kleinere kinderen, bedachten ouders de dagelijkse telling tot 25 december ongeveer twee jaar later.
Er zijn verschillende soorten ontwikkeld. Sommige schilderden 24 lijnen met krijt, waarvan er één elke dag kan worden weggeveegd - vergelijkbaar met een aftelling. Anderen hingen 24 Bijbelverzen of afbeeldingen op. Vierentwintig strootjes voor de wieg waren gebruikelijk onder katholieken, waarbij de wieg elke dag met een strootje werd gevuld om het kindje Jezus bij aankomst een zachte plek te geven om te liggen. Deze traditie wordt nog steeds gebruikt in tal van kloosters.
Andere vormen waren het ophangen van vlaggen of sterretjes aan speciale adventsbomen. Het neerdalende kindje Jezus, dat naar de aarde komt, werd een Oostenrijks gebruik. De Scandinaviërs zetten adventskaarsen op, die waren verdeeld in 24 vakken en er werd er elke dag een opgebrand tot de laatste stommel smolt op kerstavond. Ongeacht de vorm, alle adventskalenders hadden één ding gemeen: het aftellen tot Kerstmis.

Pas aan het begin van de 20e eeuw nam de adventskalender langzaam andere vormen aan. Boekhandelaar Gerhard Lang presenteerde voor het eerst in 1904 een gedrukte kalender. Het ging om het uitknippen en plakken van 24 plaatjes die voorzien waren van versjes.
Hierna volgenden andere versies, zoals kalenders met deurtjes of met chocolaatjes.
Vanaf de jaren dertig was de adventskalender in een aantal landen een vaste traditie geworden. Deze traditie werd tijdens de Tweede Wereldoorlog verboden. In de naoorlogse periode maakte de adventskalender al in 1946 een comeback en werd de daaropvolgende jaren ook steeds populairder in de V.S. en in het Verenigd Koninkrijk.
In 1958 verscheen de eerste kalender met chocolade áchter het deurtje, zoals die wereldwijd een klassieker is geworden.
Tegenwoordig is er diversiteit alom. Of het nu gaat om gevulde jutetassen, foto-adventskalenders, adventsboxen of doosjes vol verrassingen voor volwassenen, zoals flesjes bier of Schnaps, het aanbod laat niets te wensen over. Voor elk wat wils.

Kortom, de adventskalender is een mooie traditie geworden, ook steeds meer in Nederland. Het geeft vooral onze kinderen een speciale traktatie tijdens de adventstijd.
Ikzelf ben ermee opgegroeid en heb nooit stiekem alvast een volgend deurtje open gemaakt om te kijken wat er achter zat.
 

Onze eigen KNOX Adventskalender met
achter de deurtjes 24 smaken wierook